W czwartek byki na Wall Street miały za zadanie przekonać wszystkich, że środowy zwrot i zakończenie sesji wzrostem indeksu S&P 500 nie były przypadkiem.

Jak zwykle w czwartek pojawił się raport z rynku pracy. W ostatnim tygodniu złożono 285 tys. nowych wniosków o zasiłek dla bezrobotnych (oczekiwano 280 tys.). Średnia 4. tygodniowa dla tych danych kosmetycznie wzrosła. To dość ważne dane, bo im słabszy rynek pracy tym mniejsze prawdopodobieństwo, że Fed podniesie stopy.

Dowiedzieliśmy się też, jakie w grudniu były zamówienia w przemyśle amerykańskim – spadły o 2,9% m/m (oczekiwano spadku o 2,6%). Żadnego wpływu nie miała publikacja danych o wydajność pracy i jednostkowych kosztach pracy w czwartym kwartale 2015 roku – wydajność spadła o 3% kw/kw (oczekiwano spadku o 1,6%), a jednostkowe koszty pracy wzrosły o 4,5% kw/kw (oczekiwano wzrostu o 3,8%).
 
Amerykański rynek akcji też (podobnie jak rynek ropy) wykazywał się dużą nerwowością. Początek był neutralny, potem wzrost ceny ropy szybko podniósł indeksy, a wkrótce potem ropa zaczęła tanieć (straciła ponad trzy procent), co sprowadziło indeks S&P 500 do poziomu neutralnego. Tam też, bez walki, po raz drugi z rzędu, dzień indeks zakończył.

GPW w czwartek pokazała, że dla odmiany rzeczywiście jest silniejsza od innych giełd europejskich. WIG20 rozpoczął sesję od jednoprocentowego wzrostu i po niecałej godzinie zyskiwał więcej niż półtora procent. Nasz rynek w ogóle nie reagował na osłabienie nastrojów na innych giełdach po wystąpienie szefa ECB.

Po pobudce w USA, kiedy indeksy europejskie zdecydowanie barwiły się już na czerwono WIG20 zaczął bardzo powoli się osuwać. Daleko nie dotarł, a po rozpoczęciu sesji w USA WIG20 zaczął rosnąć jak na drożdżach i rósł tak do końca sesji zyskując 2,85%.

Indeks oparł się znowu o górne ograniczenie kanału trendu spadkowego rozpoczynającego się we wrześniu 2015 roku. Jeszcze jeden wzrost i otrzymamy sygnał kupna. Oscylatory już taki sygnał wygenerowały.


Piotr Kuczyński
Główny Analityk
Dom Inwestycyjny Xelion